Ο νέος δίσκος των The Red Chord είναι γεγονός… αλλά για την χρονιά που μας πέρασε. Ο μόνος λόγος που αυτή η κριτική δεν συντάχθηκε νωρίτερα είναι γιατί ο οδοστρωτήρας που ακούει στο λακωνικό όνομα “Fed Through The Teeth Machine”, έλιωσε και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο μετατρέποντας την γνωστή τετράγωνη όψη του εγκεφάλου σε φωτοτυπία. Θυμίζουμε ότι η τετράδα από την Μασσαχουσέτη δεν είναι και τίποτα πρωτάρηδες. Αυτή εδώ είναι η τέταρτη κυκλοφορία τους εδώ και δέκα περίπου χρόνια, κρατώντας πάντα τον πήχη σε υψηλότατα επίπεδα.
Μπαίνοντας στις λεπτομέρειες, αξίζει να αναφερθεί πως ο Mike Keller που κατείχε την θέση της “ρυθμικής” κιθάρας πήγε περίπατο, και πλέον το συγκεκριμένο πόστο, που όλα αυτά τα χρόνια έπασχε από τις συνεχείς αλλαγές, θα μείνει κενό. Αφού έγιναν οι πέντε τέσσερις, λογικό ήταν να αλλάξει, μάλλον προς το καλύτερο, ο ήχος και η δομή των κομματιών. Η κιθάρα του Mike "Gunface" McKenzie ακούγεται πλέον, ξεχωρίζει αισθητά, σε αντίθεση με τις μπουκωμένες συνθέσεις του παρελθόντος, αφήνοντας έτσι να αναδειχθεί η τεχνική του ικανότητα. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι οι The Red Chord δεν έχουν χάσει κανένα από τα συστατικά που χαρακτήριζε την μουσική τους. Αντίθετα πατάνε γερά πάνω στις βάσεις του technical death/metalcore που εδώ και χρόνια έχουν στήσει. Αποκτώντας ίσως τελικά, την δική τους προσωπική χροιά που τους κάνει πλέον να ξεχωρίζουν από τον συρφετό των νέων συγκροτημάτων.
Ο “Fed Through…” είναι ένας δίσκος που δεν δείχνει κανένα έλεος είτε είσαι οπαδός των The Red Chord είτε όχι. Κάνει φυσικά τον “Prey for Eyes” (2007) να ομοιάζει μπροστά του με απλό ζιζανιοκτόνο. Εδώ όμως νιώθεις ότι κάποιο απάνθρωπο όν σε καταβροχθίζει ζωντανό, κάνοντας μόνο μια μικρή παύση για να ανασάνει ανάμεσα από τα κομμάτια, ίσα ίσα για να σου δώσει ελάχιστα ψήγματα ελπίδας. Αλλά τελικά… όχι. Με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο ο Guy Kozowyk σε κάθε κομμάτι απαγγέλει τον επιτύμβιο ύμνο με τέτοια κτηνωδία που μάλλον θα πρέπει να βρούμε μια νέα λέξη για να τη περιγράψουμε.
Μπαίνοντας στις λεπτομέρειες, αξίζει να αναφερθεί πως ο Mike Keller που κατείχε την θέση της “ρυθμικής” κιθάρας πήγε περίπατο, και πλέον το συγκεκριμένο πόστο, που όλα αυτά τα χρόνια έπασχε από τις συνεχείς αλλαγές, θα μείνει κενό. Αφού έγιναν οι πέντε τέσσερις, λογικό ήταν να αλλάξει, μάλλον προς το καλύτερο, ο ήχος και η δομή των κομματιών. Η κιθάρα του Mike "Gunface" McKenzie ακούγεται πλέον, ξεχωρίζει αισθητά, σε αντίθεση με τις μπουκωμένες συνθέσεις του παρελθόντος, αφήνοντας έτσι να αναδειχθεί η τεχνική του ικανότητα. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι οι The Red Chord δεν έχουν χάσει κανένα από τα συστατικά που χαρακτήριζε την μουσική τους. Αντίθετα πατάνε γερά πάνω στις βάσεις του technical death/metalcore που εδώ και χρόνια έχουν στήσει. Αποκτώντας ίσως τελικά, την δική τους προσωπική χροιά που τους κάνει πλέον να ξεχωρίζουν από τον συρφετό των νέων συγκροτημάτων.
Ο “Fed Through…” είναι ένας δίσκος που δεν δείχνει κανένα έλεος είτε είσαι οπαδός των The Red Chord είτε όχι. Κάνει φυσικά τον “Prey for Eyes” (2007) να ομοιάζει μπροστά του με απλό ζιζανιοκτόνο. Εδώ όμως νιώθεις ότι κάποιο απάνθρωπο όν σε καταβροχθίζει ζωντανό, κάνοντας μόνο μια μικρή παύση για να ανασάνει ανάμεσα από τα κομμάτια, ίσα ίσα για να σου δώσει ελάχιστα ψήγματα ελπίδας. Αλλά τελικά… όχι. Με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο ο Guy Kozowyk σε κάθε κομμάτι απαγγέλει τον επιτύμβιο ύμνο με τέτοια κτηνωδία που μάλλον θα πρέπει να βρούμε μια νέα λέξη για να τη περιγράψουμε.
Νίκος Ζ.
www.myspace.com/theredchord
www.theredchord.com
www.metalblade.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου