Μπορεί οι The Acacia Strain να μην ανήκουν στην μεγάλη οικογένεια της Imperial που καθορίζει τα σύγχρονα trends της deathcore/metalcore σκηνής, ωστόσο Αμερικάνοι έχουν καταφέρει με τον τελευταίο τους δίσκο να πλασαριστούν στις υψηλότερες και πιο δημοφιλείς θέσεις του τύπου και των περιοδειών ανά τον κόσμο. Κατά πόσο βέβαια αυτό το hype είναι ανάλογο της ποιότητας που προσφέρουν οι The Acacia Strain, είναι άξιο συζήτησης.
Το συγκρότημα εμφανίζεται στο προσκήνιο της δισκογραφίας το 2002 με τον “...And Life Is Very Long”, με εμφανείς επιρροές από την hardcore σκηνή, κάτι που με τον καιρό μεταλλάχτηκε, κυρίως μετά την προσχώρηση του συγκροτήματος στην Prosthetic Records. Φαίνεται πως η παρέα από την Μασαχουσέτη έχει ξεστρατίσει από τα αρχικά της βήματα και πλέον ο δρόμος τους περνά από πιο death/metalcore μονοπάτια. Ο ήχος τους πλησιάζει αυτόν των Whitechapel και As I Lay Dying. Σε αυτό ίσως και να έχει συμβάλει ο Chris "Zeuss" Harris που έχει αναλάβει την παραγωγή του “Wormwood”, καθώς ό ίδιος έχει δουλέψει μαζί με τους The Red Chord και Arsis. Κλείνοντας με την ονοματολογία, μιας και αυτή πολλές φορές καταντά κουραστική, αξίζει να αναφερθεί πως η μπάντα βγάζει ορισμένες στιγμές μια Meshuggah νοοτροπία, σε ότι έχει να κάνει με τα ψυχεδελικά riffs, τους μονότονους ρυθμούς, ακόμα και στο κούρδισμα των οργάνων.
Αρνητικά στοιχεία του δίσκου μπορούν να χαρακτηρισθούν αρχικά το μονότονο στοιχείο ορισμένων συνθέσεων, καθώς και το γεγονός ότι με το τέλος της ακρόασης σου δίνεται η αίσθηση ότι έχεις ακούσει ένα και μόνο τραγούδι που χωρίζεται σε δώδεκα μέρη. Αυτά τα δύο από μόνα τους δεν συνεπάγονται με μια χαμηλής ποιότητας κυκλοφορίας. Έχουμε να κάνουμε με έναν καλό δίσκο, που ακούγεται εύκολα, χωρίς όμως να καταφέρει να πείσει για κάτι παραπάνω. Αυτό που κάνει την μπάντα να ξεχωρίζει είναι η χροιά του Vincent, ο οποίος, μάλιστα, είναι το ιδρυτικό μέλος. Παρόλα αυτά είμαι σίγουρος ότι πολύ λίγοι είναι αυτοί που κατάλαβαν τον Jamey Jasta των Hatebreed στο εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου.
Δίχως να έχουν κάτι εξαιρετικό να προσφέρουν, οι Acacia Strain μας παρουσιάζουν απλά έναν καλό δίσκο που τον ακούς άνετα πέντε με έξι φορές. Έως εκεί. Πάμε για άλλα.
Νίκος Ζ.
www.myspace.com/theacaciastrain
www.prostheticrecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου