Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

DIRTY WOMBS (Grc) – We Rise (2012)

Ελλάς-Ιαπωνία-Συμμαχία!!! Η πρώτη ελληνική japcore κυκλοφορία είναι γεγονός! Ναι ρε πούστηδοι, japcore! Κι όχι απλώς japcore, μιλάμε για γαμημένο Burning Spirits! Αφηνιάζω, πεθαίνω, σβήνω! Θαυμαστικά σε όλες τις προτάσεις! Τόσο μα τόσο καλό! ΟΚ, ας τα πάρουμε από την αρχή...

Οι Dirty Wombs είναι Πατρινοί, μικροί σε ηλικία (όλοι όσοι τους γνωρίζουν αυτό μου λένε τουλάχιστον) και υπάρχουν μόλις ένα χρόνο και κάτι, ενώ πρόσφατα ηχογράφησαν το πρώτο τους EP με τίτλο "We Rise", το οποίο σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει αποκλειστικά σε κασέττα (θαυμαστικό). Τη σημασία που δίνουν στη λεπτομέρεια και στην αισθητική τη διαπιστώνει κανείς χαζεύοντας το υπέροχο logo τους και το τέρμα πάνκικο, σάπιο artwork της κασέττας τους. Η τελειομανία τους βέβαια δεν εξαντλείται στο περιτύλιγμα. Φήμες θέλουν τους Dirty Wombs κολλημένους με japcore και Burning Spirits ήχο, δηλαδή το ποτισμένο με heavy metal hardcore, που αποτελεί την trademark σκληρή μουσική της Ιαπωνίας. Το να καταφέρει μια μπάντα που δεν φέρει το γιαπωνέζικο γενετικό αποτύπωμα στο DNA της να εκφραστεί σύμφωνα με τέτοιου είδους επιρροές χωρίς να ακουστεί γελοία φαντάζει ακατόρθωτο, αφού αυτό που κάνει το japcore μοναδικό είναι οι μικρές διαφορές, που μόνο από γιαπωνέζικους εγκεφάλους μπορούν να προκύψουν. Είναι άλλη κουλτούρα, άλλα βιώματα, άλλα κόμπλεξ, τελείως άλλος λαός, πώς το λένε. Είναι τόσο άκυρο όσο ένας Γερμανός που προσπαθεί να χορέψει ζεϊμπέκικο. Πως να πιάσουν οι ξένοι χαρντκοράδες, και πόσο μάλλον οι ηλιόλουστοι, φραπεδολάτρες Έλληνες, το feeling, πως να εμπνευστούν τα απαραίτητα ξεκρέμαστα solos, πως να πωρώσουν τραγουδώντας με σκατά αγγλική προφορά και γαϊδουρίσια μουγκανητά, πως να αναπαράγουν την απίστευτη ζωντάνια του japcore; Η καύλα και το ταλέντο των Dirty Wombs απαντάει σε όλα τα ερωτήματα κόβοντας τον κώλο κάθε αμφισβητία. Αυτό που ακούω είναι τόσο απροσδόκητα τέλειο, που θέλω να σας πιάσω έναν-έναν και να σας βάλω να το ακούτε στο repeat. Οι Dirty Wombs δεν αντλούν απλά επιρροές απ' τους Crude, τους Death Side και τους Nightmare, αλλά για μένα γίνονται αυτές οι μπάντες, κάνοντας να ακουστεί η φωνή του Burning Spirits hardcore, από την οποία κανονικά θα μας χώριζαν χιλιάδες χιλιόμετρα γης. Τούτοι δω οι τσολιαδοσαμουράι τα κάνουν όλα όπως πρέπει.

Στην πρώτη επαφή με το "We Rise", και ιδιαίτερα στους ακροατές που δεν είναι ψημμένοι με Burning Spirits, η μουσική των Dirty Wombs θα μοιάσει με crust και ίσως δικαιολογημένα. Σημασία όμως έχουν οι μικρές διαφορές που ανέφερα προηγουμένως. Την πένθιμη εισαγωγή ακολουθεί riff τόσο τέλειο που φέρνει στο μυαλό τους Catharsis. Όλα, ας πούμε, βατά μέχρι εδώ. Μέτα από δέκα μόλις δευτερόλεπτα όμως, οι Dirty Wombs με κίνηση νίντζα δείχνουν τις απω-ανατολικές προθέσεις τους κοτσάρωντας κουλό heavy metal σολάρισμα και λες "ναι ρε πούστη!". Οι χεβιμεταλιές βρίσκονται σπαρμένες στα έξι κομμάτια του EP πάντα σε καίρια σημεία και αποδεικνύουν ότι η μπάντα το κατέχει το σπορ. Η γιαπωνεζίλα επίσης φαίνεται πεντακάθαρα στην τέρμα οριεντάλ χροιά και προφορά των φωνητικών στο "No Bending Over", στις ομοιόμορφες εναλλαγές ελληνικού και αγγλικού στίχου στο "Doomed To Laugh, Doomed To Cry" και στη χαρωπή hardcore-ίλα του "Dirty Wombs", που δε ντρέπεται καθόλου να θυμίσει Paintbox.

To EP έχει μόνο ύμνους, κομμάτια που δε βρίσκονται στον τυπικό σας hardcore/crust δίσκο. Ειλικρινά δε θα άλλαζα τίποτα απολύτως, αφού όλα είναι απίστευτα δουλεμένα και ακούγονται τόσο γαμημένα σωστά. Στο τέλος φυλάνε και μια έκπληξη, το κομμάτι "Πολέμα Με Τον Τρόπο Σου", διασκευή στο "Fight Your Way" των Death Side. Ό,τι μπορεί να κάνει μια διασκευή γαμηστερή έχει επιστρατευτεί από τους Dirty Wombs. Πρώτον, έχει ελληνικό στίχο. Δεύτερον, είναι τεχνικά αψεγάδιαστη. Τρίτον και τελειότερον, το πιάνο στο τέλος έχει αντικατασταθεί από μπουζούκι. Αυτή η τρομερή σύλληψη με ωθεί προς στο συμπέρασμα ότι το Burning Spirits hardcore, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο οι Dirty Wombs το χρησιμοποιούν, είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα μουσικό μονοπάτι. Είναι μάλλον ο τρόπος με τον οποίο outsider πάνκηδες βροντοφωνάζουν την ταυτότητα και τη μοναδικότητά τους, μένοντας παράλληλα σταθεροί στο μέσον. Και απ' αυτή την άποψη, οι Dirty Wombs, άσχετα απ' τις αλλόκοτες για ελληνική μπάντα αφετηρίες τους, παρουσιάζουν φέτος κάτι πρωτόγνωρο για την εγχώρια σκηνή, στέλνοντας το μήνυμα "στην Ελλάδα είμαστε έτσι".

Καρφί στα τοπ της χρονιάς από τώρα.

Βαγγέλης Ε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: