Ε, αυτός ο δίσκος είναι αριστούργημα. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Α-ΡΙ-ΣΤΟY-ΡΓΗ-ΜΑ. Α-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ο-Υ-Ρ-Γ-Η-Μ-Α. Αρι-γαμημένο-στούργημα. Μόλις έπαθα αυτό που σκέφτεσαι ή γράφεις πολλές φορές τη λέξη και φτάνει να σου φαίνεται περίεργη ή λάθος γραμμένη ή κενή νοήματος. Δε γαμιέται όμως; Ο δίσκος είναι αρρειστούργυμα.
Η ερμηνεία του Radigan ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Ο εδώ Radigan δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον τύπο που φτύνει κοφτές βρισιές και αναγγέλει τα breakdowns στους Rival Mob. Στους Magic Circle ο Radigan τραγουδάει σα γαμημένο χρυσό αηδόνι, σα καταθλιπτικός λευκός μονόκερος, σα τον Ιησού τον ίδιο. Βάζει τόση ψυχή σ' αυτή την ερμηνεία που απορώ πώς δεν πεθαίνει επί τόπου την ώρα που τραγουδάει. Σ' αυτό το αθάνατο φινάλε του "Winter Light", ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ Ο ΓΑΜΙΟΛΗΣ την τελευταία στροφή (όχι δεν την τραγουδάει, ΤΗΝ ΚΛΑΙΕΙ), περιμένω ν' ακούσω και το γκντουπ! που θα κάνει το ταλαίπωρο κορμί του με το που σκάσει στο πάτωμα.
Οι συνθέσεις, μέσα στο πένθος και την επικούρα τους, είναι κορυφή όλες μα όλες, δεν έχουν ούτε μία στιγμή που δε γαμάει ό,τι υπάρχει, αλλά είναι αυτός ο μπάσταρδος ο Radigan που εκτοξεύει αυτό το άλμπουμ στο θεό, αυτός που δίνει την ταυτότητα στη μπάντα. Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε Pentagram, ούτε Warning, ούτε Cathedral, ούτε Candlemass, ούτε Pagan Altar, ούτε καν Black Sabbath, όσες σπόντες και να πετάει η μπάντα μέσω του εξωφύλλου, των στίχων και του γενικότερου vibe. Είναι οι Magic Circle με το δικό τους αναγνωρίσιμο ήχο και για μένα είναι απλά ό,τι καλύτερο έχω ακούσει στο είδος. Τραβάτε ακούστε το και κάψτε μέρες ολόκληρες κλεισμένοι στο σπίτι παλεύοντας με τον εαυτό σας όσο οι άλλοι κάνουν τα μπάνια τους. Κερδισμένοι θα βγείτε.
(δεν υπάρχουν links, Rival Mob φάση)
Βαγγέλης Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου